Iluzja Feniksa: sztuka w trzech wymiarach¶

Zobacz, jak cyfrowa sztuka ożywa i unosi się w powietrzu! Ta instalacja wykorzystuje rzutnik i specjalnie uformowany, przezroczysty ekran, by stworzyć wrażenie prawdziwego hologramu. Wewnątrz szklanej lub akrylowej piramidy pojawiają się animowane postacie, abstrakcyjne obrazy czy nawet wizualizacje danych, które zdają się istnieć w realnej przestrzeni. To magiczne połączenie światła, przezroczystości i ruchu, które przyciąga wzrok i budzi ciekawość – jak to możliwe?

Pomysły na funkcjonalności¶

Interaktywny hologram: obraz nie musi być tylko odtwarzany z pętli.
- Sterowanie głosem: instalacja może reagować na komendy głosowe. Powiedz "zmień postać", a hologram się transformuje. Powiedz "zrób obrót", a obiekt zacznie się obracać.
- Sterowanie ruchem: mały czujnik podczerwieni lub nawet kamera może wykrywać ruch ręki przed piramidą. Poruszasz ręką w lewo, a hologram obraca się w lewo. Podnosisz rękę, a unosi się on w górę.
- Wybór treści: przed piramidą mogą znajdować się przyciski (fizyczne lub na ekranie dotykowym), które pozwalają użytkownikowi wybrać, co chce zobaczyć: tanieczącego robota, modelujące się DNA, animowanego zwierzęcia czy informację o kolejnym projekcie na wystawie.
Zaawansowana treść wizualna: to, co wyświetlasz, jest kluczowe.
- Postacie z zier: możesz użyć modeli 3D postaci z gier i animować ich taniec, powitanie lub inne interakcje.
- Wizualizacje danych: wyświetlaj interaktywne, trójwymiarowe wykresy i modele. Na przykład, model molekularny, który można obracać ręką, aby obejrzeć go z każdej strony.
- Sztuka generatywna: hologram może nie być statycznym modelem, ale abstrakcyjną, płynnie zmieniającą się formą generowaną przez AI w czasie rzeczywistym, reagującą na otoczenie.
Wielo-piramidowa kompozycja: zamiast jednej dużej piramidy, możesz stworzyć instalację z kilku mniejszych, rozmieszczonych obok siebie. Każda może wyświetlać inną część większej, spójnej sceny, tworząc wrażenie fragmentarycznej, ale fascynującej całości.

Możliwe kierunki realizacji¶

Ścieżka 1: "Klasyczna Piramida DIY" (idealna dla początkujących i majsterkowiczów)¶

Cel: zbudowanie działającej instalacji hologramowej w oparciu o sprawdzone tutoriale.
Technologia:
- Konstrukcja: przezroczysta folia PET (taka, z której robi się oprawy do dokumentów) lub cienki akryl. Wycina się z niej 4 trójkątne panele i skleja w kształt odwróconej piramidy.
- Rzutnik: standardowy rzutnik (im jaśniejszy, tym lepiej).
- Urządzenie: smartfon lub tablet. Umieszcza się go nad piramidą, ekranem w dół, a obraz na nim jest specjalnie przygotowany (czarne tło, 4 kopie tego samego obrazu ułożone w krzyż).
Wyzwania: precyzyjne wycięcie i sklejenie paneli, znalezienie idealnego materiału (folia PET jest krucha, akryl droższy, ale trwalszy), stworzenie odpowiednich plików wideo.

Ścieżka 2: "Profesjonalna Scena" (dla średniozaawansowanych)¶

Cel: stworzenie bardziej zaawansowanej i trwałej instalacji.
Technologia:
- Konstrukcja: panele z ciętego laserowo akrylu lub szkła, połączone w solidnej ramie metalowej lub drewnianej.
- Rzutnik: rzutnik z krótkim ogniskowaniem, umieszczony pod spodem, rzutujący obraz na ukośny, półprzezroczysty ekran umieszczony pod kątem 45 stopni. To bardziej profesjonalne rozwiązanie niż piramida.
- Oprogramowanie: komputer PC, który generuje obraz w czasie rzeczywistym za pomocą silnika graficznego (Unity, Unreal Engine) lub oprogramowania do VJ-ingu (Resolume, TouchDesigner). Pozwala to na pełną interaktywność.
Wyzwania: budowa stabilnej konstrukcji, kalibracja rzutnika z ekranem, programowanie interakcji w silniku graficznym.

Ścieżka 3: "Wielowymiarowy Teatr" (dla zaawansowanych)¶

Cel: stworzenie dużej, złożonej instalacji z wieloma hologramami.
Technologia:
- Konstrukcja: użycie większych, niestandardowych kształtów ekranów (np. cylindry, sfery) lub siatki (mesh) z cienkiego, półprzezroczystego materiału.
- Rzutniki: wiele zsynchronizowanych projektorów, które mapują obraz na nieregularne powierzchni (technika projection mapping).
- Oprogramowanie: zaawansowane systemy do sterowania wieloma projektorami i generowania złożonych scen 3D w czasie rzeczywistym, często zintegrowane z systemami śledzenia ruchu i dźwięku.
Wyzwania: bardzo wysoki koszt sprzętu, zaawansowana wiedza z zakresu optyki, projection mappingu i programowania 3D.

Praktyczne wskazówki i potrzebne zasoby¶

Sprzęt¶

Materiał na ekran: folia PET (tania, ale łatwo się rysuje i pęka), płyta akrylowa/pleksi (droższa, znacznie trwalsza, lepsza jakość obrazu), siatka mosiężna lub poliesterowa (bardzo dobra do dużych instalacji, daje "duchowy" efekt).
Rzutnik: jasność jest kluczowa! Tanie rzutniki mogą być za słabe, zwłaszcza w oświetlonym pomieszczeniu. Celuj w minimum 3000 lumenów. Rzutnik z krótkim rzutem (short-throw) ułatwia montaż.
Narzędzia: nóż do tapet, linijka, miarka, klej do plastiku/szkła, piła do metalu/drewna (dla ramy).

Oprogramowanie i umiejętności¶

Edycja wideo: podstawowa umiejętność posługiwania się programem do edycji wideo (np. DaVinci Resolve, Kdenlive), by przygotować plik z czterema kopiami obrazu na czarnym tle.
Grafika 3D: jeśli chcesz tworzyć własne modele, umiejętność obsługi programów jak Blender (darmowy) lub Maya/3ds Max.
Silniki gier: Unity lub Godot do tworzenia interaktywnych scen.
Projektowanie CAD: do zaprojektowania ramy konstrukcji (np. Fusion 360).

Ważne wskazówki do realizacji¶

Ciemne otoczenie: to absolutna podstawa. Im ciemniejsze pomieszczenie, tym bardziej widowiskowy i kontrastowy będzie efekt hologramu. Zbuduj "budkę" lub zasłoń instalację czarnym materiałem.
Jakość materiału ekranu: to drugi najważniejszy element. Zły materiał sprawi, że obraz będzie zamazany, z odbłyskami i bez efektu 3D. Nie oszczędzaj na tym.
Kalibracja jest wszystkim: poświęć dużo czasu na ustawienie kąta padania światła, odległości rzutnika i ostrości. Nawet najlepszy materiał nie zadziała, jeśli jest źle ustawiony.