Kinetyczny Pojedynek: ciało jako kontroler

Zapomnij o padzie i klawiaturze. W tej grze bijatyce Twoje ciało jest wszystkim. Stań przed kamerą, a sztuczna inteligencja w czasie rzeczywistym przeanalizuje ruch Twoich rąk. Machnij ręką, by zadać cios. Podnieś dłonie, by się bronić. Wykonaj specyficzny gest, by aktywować potężny, specjalny atak. To Ty jesteś wojownikiem, a Twoje ruchy są bezpośrednio tłumaczone na akcje na ekranie. To nie jest gra, którą grasz – to walka, którą naprawdę toczysz.

Pomysły na funkcjonalności

1. Rozbudowany system ruchów i kombinacji:

   • Różne typy ataków: zamiast jednego "machnięcia", AI może rozróżniać różne ruchy:
     • Prosty cios prosty: szybkie machnięcie prawą ręką z przodu.
     • Hak: szerokie, poziome machnięcie ręką.
     • Uppercut: ruch ręką od dołu do góry.
     • Blok: obie ręce podniesione przed twarzą.
   • Kombinacje (kombosy): system może rozpoznawać sekwencje ruchów. Na przykład: "cios prosty lewą -> cios prosty prawą -> hak" aktywuje specjalną, potężną serię uderzeń. To zachęca graczy do nauki i eksperymentowania.
   • Specjalne ruchy (gesty): można zaimplementować gesty aktywujące unikalne umiejętności:
     • Kula ognia: ruch obiema rękami, jakby formowało się kulę przed sobą.
     • Tarcza energii: powolne unoszenie rąk nad głowę.
     • Teleportacja: szybkie skrzyżowanie rąk na piersi.

2. Głębsza interakcja i warstwa strategiczna:

   • System "ładowania" energii: niektóre ruchy mogą "ładować" specjalny pasek energii. Gracz musi więc balansować między szybkimi, słabszymi atakami a wolniejszymi ruchami, które przygotowują potężniejszą akcję.
   • Dynamiczna AI przeciwnika: przeciwnik sterowany przez komputer może nie tylko biernie przyjmować ciosy. Jego AI może uczyć się stylu walki gracza. Jeśli gracz często używa haku, AI zacznie częściej blokować strefę boczną. To tworzy wyzwanie, które adaptuje się do umiejętności gracza.
   • Różne postacie z unikalnymi gestami: do wyboru mogą być różne wojownicy (np. ninja, mag, wojownik), a każdy z nich ma unikalny zestaw ruchów do opanowania. Gracz musi wybrać postać i nauczyć się jej "języka ciała".

3. Wizualna i dźwiękowa spektakularność:

   • Wizualne ślady ruchu: ekran może wyświetlać świetlne ślady po ruchach rąk gracza, wzmacniając poczucie bycia "w akcji".
   • Efekty cząsteczkowe: każdy udany cios to eksplozja cząsteczek, iskry, fala uderzeniowa. Im potężniejszy atak, tym bardziej spektakularne efekty.
   • Dynamiczny dźwięk: dźwięki uderzeń, bloków i specjalnych ataków muszą być doskonałe. Dodatkowo, dynamiczna muzyka, która przyspiesza i staje się intensywniejsza w kluczowych momentach walki.

Możliwe kierunki realizacji

Ścieżka 1: "Prototypowy Brawler" (Idealna dla początkujących)

• Cel: stworzenie działającej koncepcji w krótkim czasie.
• Technologia:
  • AI do śledzenia ruchu: gotowe biblioteki jak MediaPipe (Python/JavaScript) lub Kinect SDK (jeśli masz starsze urządzenie Kinect, które jest do tego genialne). MediaPipe jest darmowe i działa na zwykłej kamerce.
  • Silnik gry: Construct 3 lub GDevelop. To wizualne silniki gier 2D, które nie wymagają pisania kodu. Można w nich łatwo importować animacje postaci i sterować nimi poprzez zmienne.
  • Logika: prosty skrypt (np. w Pythonie) odczytuje pozycję rąk z MediaPipe i, gdy przekroczy pewien próg (np. szybkość ruchu), wysyła prosty sygnał do silnika gry (np. "uderz_lewa").
• Wyzwania: integracja biblioteki AI z silnikiem gry, stworzenie płynnych animacji postaci.

Ścieżka 2: "Pełnoprawny Fighter" (Dla średniozaawansowanych)

• Cel: stworzenie gry z rozbudowanym systemem walki.
• Technologia:
  • AI do śledzenia ruchu: MediaPipe z bardziej zaawansowaną logiką rozpoznawania gestów (np. używając rekurencyjnych sieci neuronowych do analizy sekwencji punktów kluczowych).
  • Silnik gry: Unity lub Godot. To profesjonalne silniki, które dają pełną kontrolę nad fizyką, grafiką 2D/3D i logiką gry.
  • Logika: cała logika gry (stany, zdrowie, kombosy) jest implementowana bezpośrednio w skryptach silnika (C# dla Unity, GDScript dla Godot). Skrypt śledzenia ruchu jest integralną częścią projektu.
• Wyzwania: programowanie logiki stanów postaci, projektowanie zbalansowanego systemu walki, optymalizacja wydajności.

Ścieżka 3: "AI vs AI" (Dla zaawansowanych)

• Cel: stworzenie gry, która "uczy się" gracza i oferuje najwyższy poziom realizmu.
• Technologia:
  • AI do śledzenia ruchu: własne, trenowane modele do rozpoznawania bardziej złożonych gestów i nawet emocji (np. "zdecydowany ruch" vs "niepewny ruch").
  • Silnik gry: Unreal Engine dla najwyższej jakości grafiki 3D.
  • AI przeciwnika: zastosowanie uczenia ze wzmocnieniem (Reinforcement Learning) do stworzenia przeciwnika, który dynamicznie adaptuje swoją strategię do stylu gry człowieka.
• Wyzwania: bardzo wysoki próg wejścia, wymagana mocna karta graficzna, zaawansowana wiedza z zakresu AI i silników gier.

Praktyczne wskazówki i potrzebne zasoby

Sprzęt

• Kamera: dobra jakość kamerki internetowej (minimum 720p, 30 fps). Kluczowe jest dobre oświetlenie! Instalacja musi być dobrze oświetlona, aby AI mogła poprawnie rozpoznawać keypoints (punkty kluczowe) na ciele.
• Komputer: potrzebny będzie komputer z dobrą kartą graficzną, zarówno do płynnego działania gry, jak i do analizy obrazu z kamery w czasie rzeczywistym.
• Ekran: duży ekran lub projektor, aby publiczność mogła podziwiać walkę. Gracz musi też dobrze widzieć, co się dzieje.

Oprogramowanie i umiejętności

• Python: świetny do prototypowania (z MediaPipe i prostymi bibliotekami gier).
• Unity/Godot: standard w branży gier niezależnych. Ogromna społeczność i mnóstwo tutoriali.
• Wiedza o animacji: nawet w prostych grach, dobre zrozumienie zasad animacji (tzw. "squash and stretch", timing) jest kluczowe, by ruchy wyglądały satysfakcjonująco.

Ważne wskazówki do realizacji

• Kalibracja i "wymyślanie" ruchu: nie musisz kopiować ruchów 1:1. Ważniejsze jest, by system był konsekwentny. Jeśli gracz nauczy się, że "machnięcie ręką z lewej do prawej" to zawsze cios prosty, to będzie działać. Możesz "wymyślić" język gestów, który jest intuicyjny i dobrze się gra.
• Opóźnienia (input lag): to największe wyzwanie. Musisz dążyć do minimalnego opóźnienia między ruchem gracza a reakcją na ekranie. Optymalizuj kod i upewnij się, że sprzęt jest wystarczająco szybki.
• Instrukcje na ekranie: na początku gry wyświetlaj proste instrukcje graficzne, pokazujące podstawowe ruchy. Gracze muszą od razu wiedzieć, co mają robić.